Het werk ‘Huis in de tuin’ ontstond vanuit onze interesse in een oud, wit huis dat misplaatst leek midden op een groot postmodern plein. Na zorgvuldig onderzoek kwamen we tot de ontdekking dat dit huis vroeger dienstdeed als tuinhuis van het naastgelegen klooster aan de Capucijnenstraat. Voor de herontwikkeling van dit gebied, was het voormalig tuinhuis een ruïne. De gemeente Maastricht was voornemend het oude gebouw te slopen, maar de omwonenden wilden dit stukje stadsgeschiedenis niet kwijtraken en behouden. Het nu prominente witte huis werd herbouwd op basis van archiefmateriaal en beelden die dateerden uit begin vorige eeuw.

 De ruimtelijke interventie op het Misericordeplein speelt met het concept van historische waarde versus persoonlijk perspectief. De installatie bestond uit drie grote fotografische panelen en was gesitueerd bij de drie looproutes aan het begin van het plein. Door een perspectief verschuiving konden de bezoekers het witte huis laten 'verdwijnen' en weer laten 'verschijnen'.